Απόσπασμα από την υπ’ αριθμ. 3167/2019 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς

(…)

Σύμφωνα τις εφαρμοστέες, εν προκειμένω, διατάξεις των άρθρων 10 (παρ.1) και 17 του Π.Δ. 258/2005 και 24 παρ.6 της Φ.Οικ. 10035/25147/ 4888/29-11-2006 υπουργικής απόφασης, οι οποίες ρυθμίζουν την περίπτωση της καταβολής ασφαλιστικών εισφορών παρά την έλλειψη των νομίμων προϋποθέσεων ασφάλισης, ήτοι χωρίς νόμιμη αιτία, οι εισφορές του κλάδου σύνταξης, που καταβάλλονται αχρεωστήτως μετά τη διακοπή της ασφαλιστέας απασχόλησης, επιστρέφονται από τον Ο.Α.Ε.Ε. ατόκως (με αίτηση του ασφαλισμένου ή και αυτεπάγγελτα) εντός του χρόνου παραγραφής, χωρίς η επιστροφή τους να εξαρτάται από τη συνδρομή οποιοσδήποτε άλλης προϋπόθεσης. Η υποχρέωση του Οργανισμού περί επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων εισφορών υφίσταται ανεξαρτήτως της καλοπιστίας ή κακοπιστίας του ασφαλισμένου ή της άγνοιας ή μη αυτού ή του ασφαλιστικού φορέα περί της υποχρέωσης καταβολής των εισφορών αυτών, καθόσον οι ως άνω διατάξεις, ως ειδικές, αποκλείουν την εφαρμογή των γενικών διατάξεων του Α.Κ. (και ιδίως του άρθρου 905 αυτού), ενώ, εξάλλου, η 92/27-10-2010 εγκύκλιος της Διεύθυνσης Εσόδων του Ο.Α.Ε.Ε. αποτελεί εσωτερικό έγγραφο του τελευταίου και όχι κανονιστική πράξη, εκδοθείσα βάσει νομοθετικής εξουσιοδότησης και δημοσιευθείσα νομοτύπως, με συνέπεια να μην θεσπίζονται με αυτήν κανόνες δικαίου.