Με τον ν. 2017/1992 έγινε κύρωση της «Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των ζώων συντροφιάς”. Σύμφωνα με το προοίμιο της το κείμενό της συντάχθηκε αναγνωρίζοντας ότι το άτομο έχει μια ηθική δέσμευση να σέβεται όλα τα ζωντανά δημιουργήματα και διατηρώντας το πνεύμα των ιδιαίτερων δεσμών που υπάρχουν μεταξύ του ανθρώπου και των ζώων συντροφιάς, τα οποία συμβάλλουν στην αύξηση της ποιότητας ζωής και έχουν αξία για το κοινωνικό σύνολο.

Με τον άρθρο 20 παρ.4α του ν.4039/2012 ορίστηκε ότι οι παραβάτες των διατάξεων των άρθρων 3, 4, 7, 9, 10 και 11 του ν. 2017/1992 τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ. Τα άρθρα 3,4,7 και 9 έχουν ως εξής:

Άρθρο 3 (Βασικές αρχές για τη φυσική κατάσταση των ζώων)

1. Κανείς δεν πρέπει να κάνει άσκοπα ένα ζώο συντροφιάς να πονά, να υποφέρει ή να αγωνιά.
2. Κανείς δεν πρέπει να εγκαταλείπει ένα ζώο συντροφιάς.

Άρθρο 4 (Κατοχή)

1. Κάθε άτομο, που έχει ένα ζώο συντροφιάς ή έχει δεχθεί να ασχοληθεί μ’ αυτό πρέπει να είναι υπεύθυνο για την υγεία και τη φυσική κατάστασή του.
2. Κάθε άτομο, που έχει ένα ζώο συντροφιάς ή ασχολείται μ’ αυτό, πρέπει να του παρέχει τις εγκαταστάσεις, τις φροντίδες και την προσοχή, που λαμβάνουν υπόψη τους τις συνήθειές του, σύμφωνα με το είδος και τη φυλή του. Και κυρίως: α) να του παρέχει σε επαρκή ποσότητα, την τροφή και το νερό που χρειάζεται, β) να του παρέχει τις κατάλληλες δυνατότητες άσκησης, γ) να λαμβάνει όλα τα λογικά μέτρα για να μην το αφήσει να δραπετεύσει.
3. Ένα ζώο δεν πρέπει να κρατείται σαν ζώο συντροφιάς εφόσον: α) δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις, που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 2, ή εφόσον,β) παρότι πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές, το ζώο δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην αιχμαλωσία.

Άρθρο 7 (Εκγύμναση)

Κανένα ζώο δεν πρέπει να γυμνάζεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να θίγεται η υγεία και η ευεξία του, κυρίως, πιέζοντάς το να ξεπεράσει τις ικανότητές του ή τη φυσική του δύναμη ή χρησιμοποιώντας τεχνητά μέσα που το πληγώνουν ή το κάνουν άσκοπα να πονά, να υποφέρει ή να αγωνιά.

Άρθρο 9 (Διαφημίσεις, θεάματα, εκθέσεις, διαγωνισμοί και παρόμοιες εκδηλώσεις)

1. Τα ζώα συντροφιάς δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διαφημίσεις, θεάματα, εκθέσεις, διαγωνισμούς ή παρόμοιες εκδηλώσεις, εκτός αν: α) ο οργανωτής έχει δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε τα ζώα να τύχουν μεταχείρισης όπως αυτή καθορίζεται από το άρθρο 4 παράγραφος 2 και αν β) η υγεία τους και η φυσική τους κατάσταση δεν τίθεται σε κίνδυνο.
2. Καμία ουσία δεν πρέπει να χορηγείται σε ένα ζώο συντροφιάς; καμία θεραπεία δεν πρέπει να του εφαρμόζεται, ούτε να χρησιμοποιείται καμία μέθοδος με το σκοπό να αυξηθεί ή να ελαττωθεί το φυσικό επίπεδο των ικανοτήτων του: α) κατά τη διάρκεια συναγωνισμού ή . β) σε κάθε άλλη στιγμή, αν αυτό μπορεί να επιφέρει κάποιο κίνδυνο στην υγεία και στην καλή φυσική κατάσταση αυτού του ζώου.

Με τον άρθρο 20 παρ.4α του ν.4039/2012 ορίστηκε ότι οι παραβάτες των διατάξεων των άρθρων 3, 4, 7, 9, 10 και 11 του ν. 2017/1992 τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ. Τα άρθρα 10 και 11 έχουν ως εξής:

Άρθρο 10 (Χειρουργικές επεμβάσεις)

1. Οι χειρουργικές επεμβάσεις, που προορίζονται να τροποποιήσουν την εξωτερική εμφάνιση ενός ζώου συντροφιάς ή που προορίζονται για άλλους μη θεραπευτικούς σκοπούς πρέπει να απαγορευτούν και κυρίως: α) το κόψιμο της ουράς β) το κόψιμο των αυτιών γ) η τομή των φωνητικών χορδών δ) η αφαίρεση των νυχιών και των δοντιών.
2. Δεν πρέπει να επιτραπούν εξαιρέσεις, ως προς αυτήν την απαγόρευση παρά μόνο: α) αν ένας κτηνίατρος κρίνει αναγκαία μία μη θεραπευτική επέμβαση είτε για λόγους κτηνιατρικούς, είτε προς όφελος ενός συγκεκριμένου ζώου β) για να εμποδίσει την αναπαραγωγή.
3. α. Οι επεμβάσεις κατά τη διάρκεια των οποίων το ζώο θα υποστεί ή θα διακινδυνεύσει να αισθανθεί οδυνηρούς πόνους δεν θα πρέπει να πραγματοποιούνται παρά μόνο με αναισθησία και από έναν κτηνίατρο ή υπό τον έλεγχό του. β) Οι επεμβάσεις, που δεν είναι αναγκαίο να γίνονται με αναισθησία, μπορούν να πραγματοποιούνται από αρμόδιο άτομο, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

Άρθρο 11 (Θανάτωση)

1. Μόνον ένας κτηνίατρος ή ένα άλλο αρμόδιο άτομο μπορεί να προβεί στη θανάτωση ενός ζώου συντροφιάς, εκτός από τις επείγουσες περιπτώσεις για να δοθεί τέλος στους πόνους ενός ζώου και εφόσον η βοήθεια ενός κτηνιάτρου ή ενός άλλου αρμόδιου προσώπου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί γρήγορα ή για κάθε άλλη επείγουσα περίπτωση, που προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία. Κάθε θανάτωση πρέπει να γίνεται με όσο το δυνατόν ελάχιστους φυσικούς ή ηθικούς πόνους λαμβάνοντας υπόψη τις διάφορες περιστάσεις. Η εκλεγείσα μέθοδος, εκτός από τις επείγουσες περιπτώσεις, πρέπει: α) είτε να αρχίζει με άμεση απώλεια των αισθήσεων και μετά το θάνατο β) είτε να αρχίζει με την χορήγηση μιας βαθειάς γενικής αναισθησίας που να την ακολουθεί μια διαδικασία, η οποία θα προκαλεί το θάνατο κατά βέβαιο και τελειωτικό τρόπο.

Το πρόσωπο που είναι υπεύθυνο για τη θανάτωση πρέπει να είναι σίγουρο ότι το ζώο είναι νεκρό προτού αρχίσει η αφαίρεση του δέρματός του.

2. Οι παρακάτω μέθοδοι θανάτωσης πρέπει να απαγορευτούν: α) ο πνιγμός και άλλες μέθοδοι, που προκαλούν ασφυξία, αν αυτές δεν επιφέρουν τα αποτελέσματα, που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στο β εδάφιο β) 1 Χρήση κάθε είδους δηλητηρίου η ναρκωτικού που η δόση και η εφαρμογή δεν μπορούν να ελεγχθούν κατά τρόπο ώστε να πραγματοποιηθούν τα αποτελέσματα, που αναφέρονται στην παράγραφο 1 γ) η ηλεκτρική εκκένωση, εφόσον αυτή δεν γίνεται με την άμεση απώλεια των αισθήσεων.