Για το εφαρμοστέο στο διαζύγιο και τον δικαστικό χωρισμό ο Κανονισμός 1259/2010 ορίζει στο άρθρο 8 πως το διαζύγιο και ο δικαστικός χωρισμός υπόκεινται στο δίκαιο του κράτους:
|
α) |
της συνήθους διαμονής των συζύγων κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής |
|
β) |
της τελευταίας συνήθους διαμονής των συζύγων, υπό την προϋπόθεση ότι η διαμονή αυτή δεν έπαυσε να υφίσταται ένα έτος και πλέον πριν από την υποβολή αγωγής στο δικαστήριο και εφόσον ο ένας εκ των συζύγων εξακολουθεί να διαμένει στο συγκεκριμένο κράτος κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής |
|
γ) |
της ιθαγένειας των δύο συζύγων κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής |
|
δ) |
του επιληφθέντος δικαστηρίου. |
Όταν δεν τυγχάνει εφαρμογής ο παραπάνω Κανονισμός εφαρμόζονται τα παρακάτω άρθρα του Αστικού Κώδικα:
Άρθρο 14 – Προσωπικές σχέσεις των συζύγων
Οι προσωπικές σχέσεις των συζύγων ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής ιθαγένειάς τους, εφόσον ο ένας τη διατηρεί 2. από το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής τους 3. από το δίκαιο με το οποίο οι σύζυγοι συνδέονται στενότερα.
Άρθρο 15 – Περιουσιακές σχέσεις των συζύγων
Οι περιουσιακές σχέσεις των συζύγων διέπονται από το δίκαιο που ρυθμίζει τις προσωπικές σχέσεις τους αμέσως μετά την Τέλεση του γάμου.
Άρθρο 18 – Σχέσεις γονέων και τέκνου
Οι σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνου ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας του τέκνου.
pikramenoslaw 
Παράθεμα: Ο Κανονισμός 2201/2003 και η διεθνής δικαιοδοσία στις οικογενειακές διαφορές – pikramenoslaw